TCK madde 84 ve Gerekçesi

İntihara Yönlendirme Suçu (*)

Madde 84– (1) Başkasını intihara azmettiren, teşvik eden, başkasının intihar kararını kuvvetlendiren ya da başkasının intiharına herhangi bir şekilde yardım eden kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

(2) İntiharın gerçekleşmesi durumunda, kişi dört yıldan on yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

(3) Başkalarını intihara alenen teşvik eden kişi, üç yıldan sekiz yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. (Mülga ikinci cümle: 29/6/2005 – 5377/10 md.)

(4) İşlediği fiilin anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş olan veya ortadan kaldırılan kişileri intihara sevk edenlerle cebir veya tehdit kullanmak suretiyle kişileri intihara mecbur edenler, kasten öldürme suçundan sorumlu tutulurlar.

(*) Bu maddenin başlığı “İntihar” iken, 29/6/2005 tarihli ve 5377 sayılı Kanunun 10 uncu maddesiyle “İntihara yönlendirme” şeklinde değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.

TCK Madde 84 Gerekçesi :

Maddenin 1. fıkrasında bir başkasını intihara teşvik etme, azmettirme, başkasının intihar kararını güçlendirme veya başkasının intihar etmesine herhangi bir biçimde yardım etme eylemleri seçimlik hareketli suç olarak tanımlanmaktadır.

İnsan, yaşamını sürdürme konusunda sahip olduğu içgüdüye rağmen bazen algılama yeteneğinin yetersiz olması nedeniyle veya yakalandığı hastalıktan kaynaklanan ve hatta bazen ekonomik nedenler ve bazen de aşk acısı sebebiyle çektiği acı ve ızdırabın etkisiyle kişide yaşamını sona erdirmeye yönelik bir eğilime neden olabilir. Ancak bu irade hukuken geçerli sayılmaz.

Ahlaken ve hatta çoğu din tarafından onaylanmayan intihar veya intihara teşebbüs, ceza hukuku açısından da cezalandırılabilir bir hareket niteliği taşımamaktadır. İntihar veya buna teşebbüs Türk Ceza kanununda suç olarak sayılmamasına rağmen, bir başkasını intihara azmettiren, teşvik eden, başkasının intihar kararını güçlendiren veya başkasının intiharına yardım eden kişinin bu fiilleri cezalandırılabilir niteliktedir ve kanunda suç olarak tanımlanmıştır.

İntihara yardım etme fiili, esas itibarıyla icrai davranışlarla gerçekleştirilebilir. Ancak, intiharı engelleme konusunda hukuki yükümlülük altında bulunan kişinin, bir intihar olgusuyla karşı karşıya olmasına rağmen, bu intihar girişimini önlememesi, bu teşebbüs karşısında kayıtsız davranması; intihara ihmali davranışla yardım olarak nitelendirilmek gerekir. Ancak, bunun için, kişinin intiharı önleme konusunda hukuki bir yükümlülüğünün olması şarttır.

84.Maddenin 2 fıkrasında, intihara teşvik veya yardım suçunun neticesi nedeniyle ağırlaşmış hali düzenlenmiştir. İntihara teşvik veya yardımın cezalandırılabilmesi için, kişinin intihar etmesi şart değildir. Teşvik veya yardım sonucunda intiharın gerçekleşmesi durumunda, TCK 84/2 fıkraya göre cezanın artırılması gerekmektedir.

84 maddenin 3. fıkrasında, başkalarının intihara alenen teşvik edilmesi ayrı bir suç olarak tanımlanmıştır. Bu suçun oluşabilmesi için, belli bir kişinin muhatap alınması gerekmemektedir. Örneğin sosyal medyada insanları ötenazi, açlık grevi yapmaya davet etmek…  Aleniyet için aranan temel ölçüt, fiilin, gerçekleştiği koşullar itibarıyla belirli olmayan ve birden fazla kişiler tarafından algılanabilir olmasıdır. Ayrıca aleniyetin basın ve yayın yoluyla gerçekleşmesi durumunda artırma oranı ayrıca düzenlenmektedir.

Maddenin 4. cü ve son fıkrasında, yaptığı eylemin anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş olan veya ortadan kaldırılan kişileri intihara sevk edenlerle, cebir veya tehdit kullanmak suretiyle kişileri intihara mecbur edenler, kasten öldürme suçundan sorumlu tutulacağı kabul edilmiştir. Bu durumda kasten öldürme suçu, mağdurun kendisinin araç olarak kullanılması suretiyle (dolaylı faillik) işlenmektedir.

TCK madde 84 açıklaması :

Çağdaş ceza hukukunda, istemli ölüm olarak da adlandırılan, kişinin kendi yaşamına kendisinin son vermesi yani intihar veya intihara teşebbüs etmek suç olarak kabul edilmemiştir. İntiharın suç sayılmamasının nedeni, kişinin ölme hakkının varlığı veya böyle bir hakkın tanınmış olmasından ve hukuken tasvip edilen bir davranış olmasından değil, tamamen suç politikası mülahazalarından kaynaklanmaktadır. Zira intiharın suç sayılmasını ve bu suçu işleyen kişiye ceza verilmesini hukuken açıklamak ve bundan bir yarar sağlamayı beklemek mümkün değildir. Gerçekten de, intihar gerçekleşmiş ve kişi ölmüşse ortada fail bulunmayacağından intihar edeni (müntehiri) cezalandırmak da mümkün olmayacaktır.

İntihara teşebbüs edenin, başka bir ifadeyle intihar etmesine rağmen hayatta kalan kişinin cezalandırılacağı düşünülebilirse de, böyle bir cezanın kişiyi yaşadığına pişman edeceği, psikolojisinin daha da çok bozulmasına yol açabileceği ve kişiyi her ne olursa olsun intiharı ölümle sonuçlandırmaya yöneltebileceği söylenebilir.

Ayrıca ceza hukuku sistematiği açısından da intihara teşebbüsün cezalandırılmasının teknik olarak kabulü mümkün değildir; zira asıl  fiil olan intiharın suç sayılmadığı bir sistemde, intihara teşebbüsün suç sayılması doğru değildir.

İşte tüm bu nedenlerle intihar edilmesine yardım etmek, kişinin hayatına son vermesine vesile olmak TCK 84 madde gereğince suç sayılmıştır.


Mevzuat: Tck 84. maddesi ile ilgili
  1. Yargıtay kararları içinde sorgulama yap
  2. Hukuki Net sitesinde ara
  3. Ceza Avukatı ara
  4. More from my site


    No Comments yet, be the first to reply

    Bir cevap yazın

    E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.